مطالعه آثار فوتوالکترون تراپی برروی سلول های سرطانی انسانی

مقدمه: سرطان یکی از بیماریهای پیچیده ای است که با وجود تلاش بسیار برای درمان قطعی آن هنوز در اغلب کشورها یکی از مهمترین عوامل مرگ و میر محسوب می شود. رادیوتراپی یکی از روشهای اصلی درمان این بیماری است. سیستم فوتوالکترون تراپی یک روش جدید رادیوتراپی است که دستگاه مخصوص آن توسط مجریان این طرح جهت درمان طیف وسیعی از سرطانها طراحی و ساخته شده است. هدف از اجرای این طرح ، رسم منحنی های بقاء سلول های سرطانی انسانی در محیط های in vitro با روش فوتوالکترون تراپی و روش رادیوتراپی معمولی و اندازه گیری بازدهی درمان و بهره فوتوالکترون تراپی آنها بوده است.مواد و رش ها: روش مطالعه از نوع توصیفی و اندازه گیری اثر سیستم درمانی جدید( فوتوالکترون تراپی) بر روی سلولهای سرطانی بوده است. این اندازه گیری با استفاده از رسم منحنی های بقاء در دو شرایط فوتوالکترون تراپی و رادیوتراپی معمول صورت پذیرفت. منحنی های بقاء تعداد سلولهای کشته شده به ازای مقادیر مختلف پرتو را نشان می دهد. برای رسم این منحنی ها شش نوع از سلول های سرطانی انسانی در دسته های ده تایی (ده بار تکرار) در چهار گروه با دسته بندی زیر مورد آزمایش قرار گرفتند و میانگین نتایج شمارش ها( ده بار) برای رسم منحنی های بقاء مورد استفاده قرار گرفتند. گروه (1): تابش با روش فوتوالکترون تراپی با دز 400 سانتی گری پرتو ایکس. گروه (2): تابش با روش رادیوتراپی معمولی با همان دز 400 سانتی گری پرتو ایکس. گروه (3): ماده مؤثر به تنهایی. گروه (4): گروه شاهد( بدون اعمال هیچ تغییری). توضیح: ماده مؤثر, ماده دارویی مخصوص فوتوالکترون تراپی است.نتیجه گیری: یافته های این تحقیق یعنی منحنی های بقای سلولهای سرطانی, در شرایط in vitro نشان می دهند که روش فوتوالکترون تراپی نسبت به تابش رادیوتراپی معمولی در شرایط کاملاً یکسان 150 برابر موثرتر یا بهره ای بیش از پانزده هزار درصد را فراهم می نماید، بنابراین فوتوالکترون تراپی یک روش بسیار با ارزش برای درمان تومور های سرطانی می باشد. یافته ها: از گروه 1 ( روش فوتوالکترون تراپی) کمتر از 1% سلولها زنده ماندند. از گروه 2 (رادیوتراپی معمولی) در حدود 78% از سلولها زنده ماندند, یعنی تقریباٌ معادل گروه شاهد. از گروه 3 (تزریق ماده مو ُثر بتنهایی) در حدود 78% از سلولها زنده ماندند (تقریباٌ معادل گروه شاهد) و از گروه 4 که گروه شاهد بود نیز در حدود 78% از سلولها زنده ماندند.